باورش سخت است

فکر کردن به این جمله:

تا وقتی که

حالش را نپرسی

سراغش را نگیری،

پیامی ندهی،

زنگی نزنی،

از تو یادی نخواهد کرد

و سراغت را نخواهد گرفت...!

اینکه همیشه به یادشان باشی تا یادت کنند، سخت است.

اینکه همیشه باید اول «تو» پیشقدم شوی و پیامی بدهی،بپرسی:

_کجایی؟

_خوبی؟

_نیستی؟

و تو در این زمان بیشتر از همیشه احساس تنهایی خواهی کرد!

و وقتی که بخواهی مثال خودشان با خودشان، رفتار کنی،

لقب «بی معرفت» سنجاق لباست می شود...